De Filipijnen waren in de 20e eeuw niet het meest vrouwvriendelijke land op aarde. Mercy Abenio ondervond dat aan den lijve. Als feministische vrouw die geen 'nee' accepteerde, was zij in haar dorp een voorloper op het gebied van vrouwenrechten. Toch realiseerde ze zich pas in Nederland hoe vrouwonvriendelijk haar vaderland was.

Door Sanne van Grafhorst

Afgelopen oktober gingen drie studenten van de studierichting sociaal en maatschappelijk werk van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen voor hun stage naar de Filipijnen. Het bleek een leerzame en boeiende ervaring waarbij de confrontatie met moeilijke en schokkende situaties niet ontbrak. Hieronder hun verhaal.

Door Priscilla van Wijk, Aafke Oldekamp en Simone Holla

De Nederlander is sceptisch wanneer het om ontwikkelingshulp gaat. Zeker als het gaat om particuliere, kleinschalige 'projectjes'. Immers deze zouden slechts een druppel op de bekende gloeiende plaat zijn. De Stichting Anak Filippijnen is een particulier initiatief, kleinschalig, maar met een groot rendement. Door middel van een reis naar de Filipijnen wil zij de Nederlander laten zien dat deze vorm van ontwikkelingshulp wel degelijk zin heeft.

Door: Jeannine Laurens*

 

Journalist zijn in de Filipijnen is linke soep: het land staat op de derde plaats van gevaarlijkste plekken voor journalisten. Vorig jaar kwamen er nog ruim twintig om tijdens een massamoord. Toch vertrekken zes journalistiekstudenten eind oktober naar de eilandengroep om verhalen te maken voor hun afstudeerproject. "Ach, je kunt overal een gek met een pistool tegenkomen."

Door Reinilde Blotenburg